O rasie

Inne nazwy tej rasy psów:

Pies św. Bernarda, Bernardyn, Saint Bernard, St. Barnhardshund, Alpine Mastiff, Bernhardiner, St Bernard.

Jest to słynny górski pies ratowniczy, dzięki któremu, jak podają statystyki, uratowano życie 2500 zbłąkanym lub zasypanym śniegiem ludziom. Jak głosi legenda, bernardy-ratownicy nosiły przypięte do obroży małe beczułki zawierające alkohol, którym pokrzepiał się odnaleziony człowiek. Jak się okazuje, pojemniki z alkoholem nigdy nie były noszone przez bernardy w czasie akcji ratunkowej, a źródłem popularnego przekonania jest znane płótno pędzla sir Edwina Landseera, na którym artysta uwiecznił bernardyna z przytroczoną do obroży flaszeczką.

Bernardyn powstał w Szwajcarii i prawdopodobnie pochodzi od dużych, azjatyckich psów przypominających z wyglądu mastiffa, które trafiły do Europy dzięki Rzymianom. Nazwa „bernard" (lub „bernardyn") ustaliła się w XIX wieku i wzięła się stąd, że psy tej rasy były trzymane przez mnichów z klasztoru św. Bernarda w Alpach Szwajcarskich.

Klasztor został założony w pierwszych latach XVII wieku przez św. Bernarda de Menthon i z początku nazywany był Hospicjum św. Bernarda. Niedaleko klasztoru znajdowała się Przełęcz św. Bernarda, uczęszczana przez podróżnych, którzy wędrowali pieszo przez Alpy. W drugiej połowie XVII wieku mnisi zaczęli wykorzystywać bernardyny do pomocy przy poszukiwaniu zagubionych lub zasypanych przez burze śnieżne podróżnych. Dzięki czułemu węchowi psy odnajdywały nieszczęsnych wędrowców i obwieszczały to głośnym szczekaniem. Poza tym bernardy były tresowane na przewodników po górskich szlakach, ostrzegających przed zapadlinami, niebezpiecznymi odcinkami drogi i zbliżającymi się lawinami.

Charakterystyka:

Jest to pies o efektownym i uroczym charakterze. Bernardyn jest bardzo łagodnym i przyjacielskim psem. Zachowuje się z godnością i powagą. Pomimo swych niemałych gabarytów jest idealnym towarzyszem dla dzieci. Jako pies stróżujący spełnia się w swych oczekiwaniach. Samym swoim wzrostem, masą i szczekaniem odstrasza nieproszonych gości :) Bernardyn posiada niezwykle czujny węch i wspaniały zmysł orientacyjny. Jest bardzo wytrzymały na trudne warunki atmosferyczne. Ma bardzo spokojny i zrównoważony charakter, jest cierpliwy i wyrozumiały dla dzieci.

Ciekawostki:

Najsłynniejszym bernardynem był Barry, który ratował ludzi na przełęczy św. Bernarda. Miał on ocalić około 40 – 100 osób. Pomnik tego psa znajduje się w Cimetiere des Chiens, a jego ciało prezentowane jest w Muzeum Historii Naturalnej w Bernie.

Wygląd ogólny:

Istnieją dwie odmiany bernardyna: odmiana krótkowłosa i długowłosa. Obie odmiany są psami potężnej budowy, harmonijnie zbudowanymi o silnym, prostym i muskularnym tułowiu, potężnej głowie oraz inteligentnym wyrazie. Dorosły bernardyn osiąga od 70 – 110 cm wzrostu i waży od 60 do nawet 120 kilogramów. Suczki są niższe i lżejsze, psy zaś większe i cięższe. Bernardyna można polecać szczególnie rodzinom z dziećmi, ponieważ jest spokojny i opiekuńczy, a w szczególności do domów z posesjami, gdyż ma reprezentacyjny wygląd.

PRAWDZIWY OLBRZYM O GOŁĘBIM SERCU

Powrót